Był to jeden z najbardziej intensywnych i najdłuższych sezonów badawczych tego projektu. Prowadziliśmy prace podejmując aktywności w rozmaitych obszarach: survey w części NW Basenu Affad, rejestracja planigraficzna materiałów powierzchniowych dwóch stanowisk (Afd122 i Afd120), kontynuacja badań geomagnetycznych, geomorofologicznych, kontynuacja programu datowania OSL oraz przede wszystkim kontynuacja prac wykopaliskowych zarówno na stanowiskach plejstoceńskich, jak i wczesno-holoceńskich (niewielkie cmentarzyska). Ze względu na zbliżające się maszyny budowlane farm przemysłowych podjęliśmy również próbę oznaczenia i zabezpieczenia w ten sposób najcenniejszych stanowisk. Łącznie badaniami sondażowymi i wykopaliskowymi objęliśmy 11 stanowisk!

Najbardziej doniosłym odkryciem w ostatnim sezonie, ale być może również w skali aktualnego projektu była rejestracja nowego dla nas gatunku: tura afrykańskiego (Bos primigenius). Bardzo dobrze zachowane skupiska szczątków możdżeni, duży fragment czaszki oraz duże fragmenty kończyn odkryliśmy na stanowisku Affad 124. Stan zachowania tych kości był na tyle dobry, że pozwolił na jednoznaczną identyfikację gatunku oraz podjęcie próby rekonstrukcji możdżenia podjętą w Polsce. Obecnie szczątki tura z Affad są najbardziej na południe wysuniętą lokalizacją tego gatunku w Afryce, wyznaczającą zasięg tura w plejstocenie. Są również jedynymi plejstoceńskimi szczątkami przodka bydła w Sudanie i Afryce sub-saharyjskiej. Duże koncentracje szczątków nie tylko tura ale również zebr, antylop, hipopotama, żyraf i hien odkryliśmy w sąsiedztwie bardzo bogatych zespołów zabytków środkowo-paleolitycznych na stanowisku Affad 131. Zabytki kamienne z tego stanowiska mają odmienny charakter niż notowane dotąd przez nas np. na stanowisku Affad 23. Wykonane były niemal wyłącznie z piaskowca żelazistego. Zespoły są obecnie objęte szczegółowymi analizami, podobnie jak materiały faunistyczne, które min. przekazane zostaną do analiz biochemicznych.

Niezwykle interesującym, w aspekcie głównej problematyki badawczej naszego projektu jakimi są strategie adaptacyjne, było kolejne nowo odkryte przez nas stanowisko Affad  134. Odnaleźliśmy tam kilkumetrową koncentrację fragmentów muszli małży oraz pojedynczych zabytków kamiennych niespotykane dotąd przez nas na terenie Basenu Affad. Naszą uwagę zwrócił fakt, że cały ten obszar nosił ślady intensywnego przegrzania. Badania sondażowe potwierdziły, że jego powstanie ma związek z działalnością społeczności środkowo-paleolitycznych. W celu jednoznacznego określenia chronologii tego stanowiska pobraliśmy próby glebowe do analiz TL oraz same małże do datowania radiowęglowego. Niemniej, na dzień dzisiejszy wydaje się nam , że odkryliśmy stanowisko poważnie wzbogacające nasza wiedzę o aktywnościach podejmowanych przez społeczności zasiedlające Affad w późnym plejstocenie w celu pozyskania pożywienia. Dotąd nie mieliśmy właściwie żadnych, które wskazywały by na zbieractwo (i grillowanie) mięczaków.

Ciekawych informacji dostarczyły nam również dalsze prace prowadzone na stanowiskach wczesno-holoceńskich. Były to w ostatnim sezonie głównie małe cmentarzyska. Ponieważ składały się one zwykle w zaledwie kilku pochówków, badaniami obejmowaliśmy całe, bądź duże partie tych stanowisk. Zachowane wyposażenie odkrytych przez nas grobów zawierało zwykle jedynie szczątki naczyń oraz nieliczne elementy ozdób osobistych. Zebrane przez nas liczne próby do dalszych analiz biochemicznych będą źródłem kolejnych danych o społecznościach zasiedlających Affad w początkach holocenu.

Niemniej aktywne prace prowadziliśmy w zakresie geomorfologii. Pomogły w tym kilkumetrowe, jeszcze nie ukończone studnie kopane mechanicznie pod przyszłe uprawy. Zebraliśmy dziesiątki prób glebowych, które pozwolą doprecyzować geologiczną historię Basenu Affad i genezę jego powstawania. W tym aspekcie kolejnych ważnych danych dostarczały też kontynuowane przez nas pionierskie badania geofizyczne, które pozwalają ustalić przebieg paleokanałów rozlewającej się w plejstocenie na tym terenie rzeki.